Enkele jaren geleden kwam ik op sociale media (bij katholieke gelovige mama's uit de VS) de hashtag liturgisch leven tegen (#liturgicalliving)
Wanneer ik wat langer keek naar die accounts was ik helemaal geïntrigeerd door de manier waarop ze de katholieke kalender elke dag uitleefden in hun gezin. Geïntrigeerd, maar ook overweldigd, met sommige ideeën ging ik aan de slag, maar het is niet dat ik dat als echt liturgisch leven zou durven omschrijven, het waren meer eenmalige knutselactiviteiten.
Dankzij de lockdown werd ik uitgedaagd om het geloof dat we tot dan toe vooral in de kerk beleefden toch ook volledig in huis te halen en zo ben ik helemaal in het liturgisch leven gerold. We begonnen toen met voor elke feestdag een knutselwerk te maken, waardoor we samen een gezellige tijd hadden en we als bonus nog over de heilige of over het feest wat extra kennis opdeden. Nu, enkele jaren verder, knutselen we nog steeds, maar het liturgisch leven is veel meer geworden dan een activiteit, het is deel van ons leven, het zijn echte tradities geworden. Geen programma meer dat mama opvoert voor haar kindjes, maar een samen vieren, gedragen door iedereen in het gezin.
Wat zijn de vruchten voor mij en mijn gezin?
Voor mijn gezin
De kindjes zijn kleine sponzen die alle verhalen van de heiligen opzuigen en er veel van leren, elk op hun niveau. We zijn veel meer bezig met ons geloof op een leuke manier: samen dingen knutselen, samen koken, verhalen vertellen,… De kindjes genieten van de aandacht die ze krijgen en zonder dat zij het doorhebben leren ze bij en groeien ze zo ook in karakter door de voorbeelden waarnaar ze kijken.
Voor mezelf
En vanuit het liturgisch leven zijn mijn tekeningen uiteindelijk ook ontstaan, eerst voor onze kindjes, dan voor de mensen die bij mij over de vloer komen en nu dus ook voor het internet :-) Maar daar bleef het niet bij. Het was dankzij het liturgisch leven dat we hier opgebouwd hebben, met vallen en opstaan, de voorbije jaren, dat ik ook de Kathokids podcast ben kunnen starten om de roeping die ik diep vanbinnen voel, namelijk het heropbouwen van een diepgewortelde katholieke cultuur voor onze kinderen hier in Vlaanderen, ook uit te kunnen leven.
Beschrijving die ik mijn jongere zelf zou geven
Liturgisch leven in het huisgezin begint met op voorhand te bepalen welke feesten en heiligen je een plaats wil geven in je leven. Anders riskeer je alle dagen een heilige of feestdag te willen vieren en dat lukt niemand…
De basis van je kalender zijn de hoogfeesten: Pasen, Kerstmis, Pinksteren,… Dit zijn de dagen die de meeste mensen al vieren op een of andere manier, bijvoorbeeld door naar de mis te gaan!
Wij zijn begonnen met onze doopdagen op de kalender te zetten. Wist je dat voor een katholiek de doopdag eigenlijk belangrijker is dan de verjaardag? Want op die dag ben je geboren in de kerk :-)
Dan hebben we onze naamheiligen op de kalender gezet en kozen we nog wat andere heiligen die we beter wouden leren kennen, zoals bijvoorbeeld Sint-Antonius, omdat we die vaak om hulp vragen wanneer we ies kwijt zijn.
En ook onze verjaardagen hebben een plaats op onze kalender.
Zijn er nog andere heiligen die je interesseren, zet die er dan zeker ook bij! Wanneer je kinderen wat groter zijn kan het leuk zijn om ieder kind met vb.allerheiligen een heilige toe te wijzen waarvoor ze wat opzoekingswerk mogen doen en waarvoor zij de feestdag mogen invullen. Op die manier trekken de kinderen goed mee aan de kar!
Zie je het nog steeds zitten en wil je nog andere zaken vieren, kijk dan eens welke andere feesten of maandelijkse devoties je beter zou willen leren kennen.
Wat doe je dan voor al die feesten?
Dat hangt volledig van je gezin af. Jij als ouder kent je gezin het beste en alleen jij weet hoe het liturgisch leven er in dit seizoen uit moet zien voor jou en je kinderen!
Wij hebben een fase gehad waar we voor alles een knutselwerk maakten, maar evengoed een fase waarin we alleen tijdens het eten kort iets vertelden over de heilige of de feestdag.
Je kan ook je eten aanpassen aan het feest - als ik niet veel tijd heb, kies ik bijvoorbeeld een eenvoudig gerecht uit het land van de heilige (leve de Italiaanse en Franse heiligen ;-))
Je kan ook op uitstap gaan.
Hoe dan ook, wat je ook kiest te doen, het zijn kleine zaadjes die je plant in de harten van je kleine heiligen-in-wording!
Voor ons is het hoe dan ook één groot feest geworden, waarin zowel ik als de kindjes groeien in geloof en hopelijk ook in heiligheid! Ik raad iedereen aan het te proberen bewust een plaats te geven in zijn/haar gezin!
Veel succes ermee!
Ben je geïnteresseerd maar weet je niet hoe te beginnen?
Lees dan zeker deze artikels:
コメント